İki Ses

Her insanın içinde konuşan bir ses vardır; biri dünyaya seslenen, diğeri yalnızca kendine fısıldayan.

 İki Ses, bazen bir çınar gövdesine yaslanan yorgunluğu, bazen sessizce söylenen bir “belki”yi, bazen de hiçbir yere varmayan ama her şeyi anlatan bir noktayı taşır içinde.

 Ayrılıklar, yüzleşmeler, arzular, boşluklar… Ve yine de bir umut gibi büyüyen kelimelerle örülür her dize.

Şiirler sessizce konuşur: Kimi zaman bir darağacının gölgesinde kalan inadımızla kimi zamansa yıldızlara bakarken susmaya cesaret edemeyen kalbimizle.

Anlatmanın, susmanın önüne geçtiği anlar var. Ve bazen sadece iki ses yeter: Biri senden, diğeri sana rağmen.

İçimize gömülen kelimeleri görünür kılan bir duyarlılıkla Kazım Sarğın’ın kaleminden çıkan bu dizeler, kendini duymaya yeniden cesaret eden herkese sesleniyor.

Zeynep Çokran