Bu Kadar da Çok Sevilmez ki Geceler

Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında

bu gece kaçıncı doğuşu Ay’ın?

Yüreğimden kayan hangi yıldız?

Unuttum döndüğünü Dünya’nın.

Sevgiyi ararken gece karanlıklarında

çakan her şimşek ya da

doğan her yıldız düşlerim oldu.

İşte o geceler var ya o geceler/onları anlatamadım

ama her anını doyasıya yaşadım.

Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında

yoğunlaşırken duygularım baktım ki kaçıp gitmiş uykularım.

Kimi zaman zirvesine ulaşılamayan dağ

kimi zaman kıvrılarak akan ırmak

kimi zaman çelik misali sert

kimi zaman pamuk gibi yumuşak

Arguvanlar açıyor nasıl da çarçabuk geçiyor mevsimler bak.

Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında dolaştım

düşlerim de ellerimle tuttum bulutları

sakladım yıldızları göğsümde

gözyaşlarım oldu yağmurlar ve toprakta çırpındı yüreğim.

Ben zamanı unuttum gecelerin karanlığında

akasyalar akşamsefaları açtı dallarımda

döküldü yapraklarım birer birer

kar kapladı yollarımı dur dedi seher/ hiç ummadığım bir anda

Dünya dönüyor bu kadar düş yeter

bu kadar da çok sevilmez ki geceler.